kesehatan anak, Psikologi anak, Ebook Kedokteran,

Jumat, 24 April 2009

CEKALA PEKEPAR LAU (cerpen karo)

CEKALA PEKEPAR LAU

Suuu…” nina bulung-bulng kemusik I embus angina silumang, nambah bergehna wari. Matawari ndabuh ku sundutna, lawes ku ben nam. Perik-perik nepet asar i teruh sanggar si meduk-meduk i babo lingling.
Sabah suah enggo bagi si lino perban si muro pe lanai terbegi sora kotok-kotokna pebiarbiar perik simampus. Pet-pet ndube me rende emkap ngendeken simulih karaben i kerangan pulo-pulo kuta. Tempa ia mbiar kari kalak kebenen la nai ngidah dalan mulih.
”nggo ben!!”, ningku ngerana kisada janahku erbaju. Kutatap lau belin ingan kaperes erlangi-langi. Erdeso, malir ku suah. Kusagan isapku; kusempul gebukna rikut nulih kuelek kenjahe. Tapi ije pe melenget, bagi lengetna pusuhku ertangkel, ngukuri geluh kubaba.
”ahh....” ningku kumesah la kugejap ngidah sapo butar inganku ndube ras beru itink arih-arih erwayah-wayah, piga-piga tahun si enggo lewat. Kuje me ndube usur jingkangku ngadep-ngadep ate jadi, ate morah la sahun. Sebab gundari enggo me tading risona, erkiteken ate geget enggo tersereh man kalak. Kalak ningen ka sekali, lang labo situhuna. Sebab ia me gelgel kandu-kandu Birink Mergana sada nioga, teman sada jambur siramakken apar-apar. Teman ingan nuriken ukur sirembeb-rembeb, sebab ukur beru si ngumban langnga bo tereteh, sedangken belas-belas enggo me mambur i ture.

”Kaka... ”, nina beru itink ibas sada bergi enca piga-piga bulan erkuan. ” la lah aku ge-te-pe kendu saja , mesayang?”.

”engkai maka bage nindu mita?” ningku ngaloisa rikut kutare ayona. Bulan macem-macem nalsali kami.

”mbiar aku...., dagingku e ngenca atendu, birink!”, nina salu tungkuk. “tapi ukurndu ndauh”.na ayona rikut galang

“impal...!”, ningku manjar-manjar. “Enggo me kuukuri mbages-mbages, jadi kin ndube sura-sura kubaba, kam me pagi si rukan nakan, kam me temanku arih, temanku tawa ras ngandung, seh asa mate”.

Iangkatna ayona rikut galang kesahna; nina tempa erkusik: “malem kel ateku megi kata ndu e, Birink; saja...”, nina ka ngumputisa: ”Rugapandia usur ukurku sebab kam sekolah denga, janah tik nari pedauh ras aku.E maka tah lepus kam pagi kerabangen kutanta enda enggo kam sambarindu sedeban. Tah labo lit gunana ipegedang-gedang gia kari arih-arihta enda”.

” La lah kam si erpenulak nandangi biring mergana , maka bera-bera usur ukurndu, Itink?”, ningku alu ertutus ate. Itatapna matangku , kutare ayona.

Ketep kubayangken uga pagi akap kami riahna sepengodak sepengole ibabo pertibi enda, adi ia me pagi igelari anakku ”nande” ras aku ”bapa” na. Mawen pe ia tangkel iba nipiku.

Kuumputi ka ningku : ”Turang...tetaplah ukurndu, sebab aku lawes ku kuta kalam ndarami pemeteh nge kap; ciken geluhta pagi,. Mbera alu bage ula pagi siakap meserasa kal ngkaisken nakan si ben e ”.

Kutatap matana teriluh. ”Ia pe ertutus ate kepe”. Nina ukurku. Tempa lalit kuakap sinanggel amin gia skali ndai nande enggo me kujah kujenda erpagi-pagi ndarami man tambah ongkosku berkat. Sebab kol kami pe erbi i Berastagi labo lako.

” adi payo kin kata ndu e, kaka...., berkatlah kam pagi.Tutus ate erlajar gelah pedas sekolah ndu dung. Metenget erdalin, janah ula kam lupa erberita man bangku gelah mburo pagi ateku tedeh e” nina ka rikutken muniken ayona bas ampunku.

Kusapu-sapu bukna alu tanku. Kubegi sora kelsi-kelsi. Iluhna cires, dem-dem bas mata, pecah-pecah bas isang, mambur-ambur bas tenten. Kubuat sapu tanganku kuapus iluhna. ” ula teriluh itink”, ningku.

Alu peltep-peltep ibelaskenna: ”kutimai kam seh sekolah ndu tamat, Birink. E maka ula kal pagi sambarindu temandu arih....”.

”Agingku....” ningku, ”Kam nge pagi maka malemna. E maka sope aku mulih ula erjagar-jagar, ula ercuman-cuman, mbera seh pagi bagi sura-suranta”.

Kuangkan ayona bas ampunku nari. Kutare kutatap,kuema perdempakenna, kurumna, biberna; serser la ersada-sada. Ia pe pelcik pendakepna, tempa mbiar pulah. Angin rembus manjar-anjar maba sora surdam anak perana i tengah kesain, sung terbegi, sung lang, bagi wani nandangi tongkap.

Berngi lambah bagesna, tambah linona, saja sekali-sekali terbegi sora piso surit erpio-pio idas batang kayu si meganjang.

Langa dem tahunna sada, terbegi me berita man Birink mergana maka turang siate keleng, si ate geget, enggo lawes tersereh. Perbulangen na teman meriah me kap, si ndube ate Biring mergana jadi kelang-kelang si banci erberita kerja beru itink. Labo perban Birink mergana la tek nandangi beru singumban, saja gelah kal min pagi lit teman beru itink enda ku tiga kabanjahe, ntah ndedah adi lit guro-guro i kuta si deban. Tapi kepeken, pas kel me bagi kuan-kuan si adi. Sekali enda enggo me ”kelang-kelang jadi pematang”.

Ergening kuidah doni enda ngukuri perbahen beru itink. Bergi lampas tayang, tapi melawen tertunduh. Erbanca piah-piah dungna sempat kertang me daging ku baba. Bgi tebu teruh buluh-buluh, mawer-mawer i embus angin.

Mawen reh rampus ku man teman-teman la arah dalanna, perban getemna pusuhku. E maka teman pe bagi si kisat reh ku inganku numpang sebab ia pe labo kurang man tangkelenna. Mekatep ku kurung bangku i kamar sebab ku darat pe ningen labo lit gunana. Tambah-tambah isi koncah pe bagi si meninipes nge.

Amin bage gia tetap nge kupala-palai ngikut pelajarenku. Mbiar aku ukur orang tua ceda erkiteken sekolahku la nari erturin-turin, sedangken ia enggo me erlatih-latih ngawatken cuan si gunduk pepulung-pulung tukur kaciwer man belanjangku. Saja uga nge akap ndu banci sikap na man. Asi lawit simbelang.

Emaka seh paksana kalak naik tingkat, aku pe naik kang. Cuma kalak enggo salah sai kerina aku dat kertas selembar. ”tanda kalak penting!”, nina teman-teman janahna cirem. Aku pe cirem ka, lang bas ukur ku ”Ah, anak e...” ku pepalem-palem pusuhku. ” E gia ari”, ateku. Dat peringatan pe labo dalih, sebab labo tersia latihku ngoge buku si mekapal la teralang e. Buku pinjemen si nembas-nembas kujadiken bantal, sebab kalang uluku pe labo lit.

Ibas sada wari reh anak inganku numpang ku kamarku sanga aku ngisap-ngisap dung man. Kutatap dagingna mbestang sembaba ras bukna si agak gondrong.

”bang !”, nina tare aku . ” Disebelah ada penghuni baru”, nina janahna cirem. ”Cewek batak karo, bang!”, nina ka ngumputisa.

” Oo... ya ”, ningku biasa ngaloisa.

“Ke sebelah yok!!” nina ersemangat.

” ah kapan-kapanaja ben, lagi banyak tugas”, ningku janah cirem. Lang ibas ukurku: ”man kai ka diberu, sada pe labo terteki”, ateku nginget-nginget perbahen beru itink man bangku.

”cakep lho bang !!”

” ehmm...” , ningku radu ngembus gebuk isap. Erdipul, nese iderpa angin. ”labo lit kurang rupa mejile”, ateku ka. ” Saja ndarami kalak si rate keleng ngenda mesera. Sebab ambah-ambah rupa mejile, perlu ka ngenda ukur ras lagu”. Nina pusuh ku erbicara-bicara.

” bagaimana bang ?” nina Beny, sebab idahna aku ndekah sinik.” kita mau pergi nih. Kalau abang ga mau biar buat Beny aja”.

”Bam gia kerina isi doni enda, bam, Sering man bangku”. Ateku.

Tapi i umputi na ka : ” Cuma, jangan cemburu aja nanti ya !”. rikut iogena ayongku arah curmin janahna nuri bukna.

”Apa-apaan, kok pake cemburu segala ben?”, ningku ka cirem meringes sitik, erkiteken ingeten man nande itink lenga bo keri nese. Ingeten e pas bagi ugah bas nahe la kena semburen; melem-malem dungus dukut, burak-burak lau namur, piah tading ciningna, ninget-ningeti si lupa tupung rusah erpagi-pagi.

”asal saja abang nanti ga nyesel” nina beny muat darat.

Kuidah arah jendela kaca ia terus ku rumah sebelah.

“Atena je”, ateku bas pusuh. “sura-sura kalak labo man daramen”.

Kuongkam-ongkam lemaringku ndarami bulletin Piso surit sindekah-ndekah. Bagi malem sitik tedehku ngonge berita si tersana ije. “Mbera pembangunan simegati jadi cakap gundari lit ertina man rakyat sirulo, pe ku kalak karo”, ateku. Sebab mbiar kal aku bagi si ngersak kambing, teman. Beritana ngenca mbelang termurmur, tapi nanamna kita ngersak labo lit, sebab nahe tetap tandes ku taneh.


Senembas: ” eeeh...”, ningku cirem sisada ngoge turi-turin Pa Belo kerna karet Kabe. ” mampus ko tabuan!”, ningku la megangsa. Mbiar aku lain kari tanggapen si bas rumah perban aku ngerana kisada. Lang situhuna enggom kupeceki beltekku perban lucuna kuakap. ”Nde ... Pa Belo...”, ningku rikut kutayangken dagingku. Cikcak siayak-ayaken deher jendela. Ercurikcak pe sorana. Melawen-melawen reh tunduhku radu berngi reh bagesna.

Wari ndabuh ku bergi, ence terangka. Ence gelap, gerang ka. Bagem seterus na tempa lit sinaganisa tendang doni enda ibas paksana. Karo Mergana pe malu kal me talu. E maka la erlatih-latih erlajar. Erlajar, medem, medak, sekolah, mulih, man, galang-glang kentisik, ridi, man, nukur isap ku kios janah ngerana-ngerana nimai madat. Wari-wari kiam mentas, la tertangi.


” Ah.... sombongna kalak karo enda arii!!” nina sora nderpa cupingku. Kutulihken ku kawes. ”serr...” erdejeb pusuhku. Perdaya isap pe jengang. La iantusna cakap e.

Teman ikawes ku tedis sada singuda-nguda ngambur ciremna. Rupana mejile gia ningen lang. Dagingna bagi perbuah lacina sipan e; galang la galangsa, kitik la kitiksa; rembang tengah bagi perbuang jauh. Rupana pas kal bagi tang-tang ndulpak sisalsalken matawari senggalah erpagi-pagi. Malem mata si natapsa.

” Nukur kai turang?”’ ningku dekah-dekah de, sebab ku eteh nge cakap ndube man bangku nge tujunna. ”lang, man ise”, ateku. ”perkios enda kalak betawi nge”.

” Nukur obat nyamuk, ka”, nina.

”Andiko”, nina ukurku, ngidah ipenna mbentar ratur mejile. Enda pepsodent nge usur pasta gigina”, ateku. Labo bagi aku, simekatep la pake odol; bage sajam igusgusken.

”Ota, ka”, nina ngaloken simulih senna.

”Ota!” , ningku radu ras ngkirepken perdaya isap gelah isuratkenna saja lebe tukur isapku. Cirem ia natap kami lewat masuk gang.

”Sombong kal pe kam, ka”, nina man bangku janah kami erdalin.

” Engkai maka bage nindu, turang?”, ningku manjar-anjar.

”la kuidah kam main-main ku inganku, amin gia kita pedeher”.

” labo perban sombongku turang. Saja tertarun-tarun lalap piah lalap lang”, ningku ka ngaloisa.

” Ue.... kueteh nge, la nge kalak karo teman ndu. Banci kin la kam kisat reh ku inganku tading”, nina cirem-cirem.

Erdejeb pusuhku megi katana. Labo lit teman ku ise pe denga selain beru itink si enggo ku jabu kalak. La gejap kami enggo seh i pintu gerbang inganna numpang.

”Ota... arah rumah kita lebe, ka !”, nina janah natap ayoku.

”erkai je”, ateku bas pusuhku, la kubelasken. ”erbanca ateku morah kang nge pagi, ma nambah getemna ka nge pusuh si sontar?”. Tapi teman” adi la kari aku nggit tah akapna kang aku sombong”, ateku. Lang pe labo sibuk kel dahinku. Paling-paling baca cerita janah galang-galang, ntah nulis-nulis cerpen ula-ula lang je. Dahin sikatep kudahi pudi-pudi enda. Alu bage nungtung kuakap kerina ukurku serbut e, aminna gia kentisik e ngenca.

Dage teman ibas berngi e ras me kami ercakap-cakap ibas rumahna. Mbue kata ibelasken kami, mulai kerna riahna i sumatra adi lit guro-guro aron, riahna nuriken kerna pemberantasan buta huruf, uga pernanden anahna man belo ngataken ” a-be-ce-de; se-pa-tu;se-pa-ta’ ras sidebanna. Beluh kel ia erban meriah cakap, erbanca la kugejap enggo mbages berngi.

Nese-nese sitik bagi embun erpagi-pagi, aku pe enggo me kuakap meriah erbual bual. ” andiko motungku e....”, ateku. ”Engkai maka beru Itink ndai ningku rusur sedekah enda, sedangken ia enggo tersereh”, nina ukurku. Dungna belas-belasku pe bagi si kuse nuriken si lucu-lucu. Kerna trites, perpola macem, ras turin-turin ’suntil seberaya’ si terkenal i daerah kami pe labo ku ban tading.


Enca berngi e ndai, teman, enggo pas kel bagi perik ku page. Cinanamen. Menam tiap berngi aku ku inganna erbual-bual. Cirem Beny adi i idahna kenca aku karaben e enggo sikap ridi ras ruis. Melikas kusuri bukku. Wari pe enggo kuakap reh terangna.

Mawen adi bosan i rumah saja, kami lawes erdalin-dalin. Ija meriah ningkalak serser i dahi kami. Teman bulung-bulung e pe ikut kuakap cirem adi ngidah kami sigundari sengo singenan pekepar.

”bang ...”, nina Beny iba sada wari. ” ingat ngak ....?” nina janah neringken aku.

”Apa...eem”, ningku

”itu...tu, dulu Beny ajak ke sebelah ga mau, taunya.... hati abang, hmmmm....”, nina ka rikutken nelddu isapna.

”Diam..!!”, ningku tempa nembeh; lang ise nge akap ndu la ersurak ibas pusuhna, adi icakapken kerna temanna erkuan; kerna marlina, inganku nuri-nuri ukur gulut; singalemi pusuhku si sontar.

Teman, situhuna aku pe heran nge; engkai kami banci singenan. Sebab kuakap sikapku enggo me cukup hati-hati gela ula min lebe tambah si man ukuren, seyakatan pelajaran e. Mbiar aku pengalamen si dekah jadi ka.


”Mungkin”, nina ukurku;”perban ia pernah kang i tadingken teman na arih erbanca mesunah kami siantusen. Piah dung na singenan. Bage gia, nginget-nginget sigel-gel mekatep kang ateku ceda. La lah sirang kang pagi kami kedungenna”, nina ukurku erbicara-bicara muat medem e. ”Labo terukuri kal si langa reh”, ateku pepalem-palem pusuh.


Seh tahunna, dung sekolah ku. Ia pe bage ka. Amin gia leben aku bengket, ras-ras dung nge sekolah kami, sebab ia akademi ngenca. Jadi telu tahun ngenca dekahna. Ukur ise kin akap ndu la meriah, teman, adi latih orang tua labo tersia perban sura-sura enggo me seh.

Tapi kai si kubiarkan sedekah enda labo terelakken.

”Kaka tngah...”, nina rikutken iluhna rimpes ibas sada berngi melenget.” Ula nai ateta morah; terjeng jenda me arih-arihta, mesayang”

”Na....”, ningku alu sora parau. ” La atendu aku mekuah?”

” Karo...”, nina alu ndabuhken dagingna ku ampunku. ”Ula bage ndindu. Aku pe ngetem kal nge pusuhku”, nina. ”Uga nge ningku ngelupaken wari-wari sibentasi kita ras-ras e, Karo?”, kesi-kelsina reh rapatna. La nai tertahan aku. Naktak iluhku. Dagingku e bagi si kabang-kabang kuakap.


”Karo ...”, nina ka. ”Adi si sahunken sura-suranta, tah labo kari lit inganta... bagi enggo itehndu ada aku ngenca anak diberu i tengah jabu kami. E maka tah mate rempet nge pagi nande i kuta megi ulahta. Tambah pinakit jantung na pe lit kang”...

”N-n. Na...”, ningku tertahan-tahan perban lanai kueteh kai man belasenken. Kuemai bukna, ayona, matana, kurumna, bibierna.

”Sendah naring , karo... E maka puasi ukur ndu”, nina ngidah aku pe labo ngasup sirang ras ia. Ku idah enggo me litap baju kami ban buena iluh kami mambur.....


” Bage-bage..., sirang me ki…..”, la nai terdungi aku belas-belasku.

”Ah....”, ningku natap ku lau belin si malir ku suah, ingan gambo-gambo erlangi-langi. Kuidah batang cekala, sada arah enda, sada arah ah. Pedeher tempa; sebab batangna rude ku tengah, rikut bulungna si iap-iapen i embus angin. Bage pe urat na si garangan arah teruh.

”Pengindoku ningen teman. Sebab pas kal me bagi cekala e pergeluhku ras marlina, marlina beru sembiring. Tapi turangku kap ia, teman. Ndeher nge tempa tapi pedauh.

Turang gua pe ku jabu kalak nge. Kecuali adi siat denga taneh Sunggal man kami: ’erturang-turang’


” O permen...; ndiganai kam reh?”, nina bengkila bapa Simson, janahna ndujung gagaten.

”nderbi kila”. Ningku tersengget perban la kugejab per rehna.

” Mulih me, kila!!”, ningku ngikutken ia arah pudi, nadingken cekala pekepar lau; suari berngi iapen, la erlatih-latih. *****


Ide cerita : Maruli sitepu
Sadur: jho sbrg


Mawes Pe Paku i Tengah Salak
Kerah Seraso La Ceda Rupa
Lawes Pe Aku Ku Taneh Kalak
Taneh Karo La Banci Lupa


”Iwak karing”nanam na masin
Sambil baca sora surilo
Egia aku i Banjarmasin
I jem aku erlajar bahasa karo




























CEKALA PEKEPAR LAu, cekala pekepar lau, lagu cekala pekepar lau.  cerpen cekala pekepar lau, istilah cekala pekepar lau,  budata karo cekala pekepar lau, budaya karo cekala pekepar lau, bahasa karo cekala pekepar lau

Budaya Karoshi, Budaya Karo - sejarah marga-marga, Budaya Karo ibas terang kata dibata, Budaya Karo kerja tahun, Budaya Karo pdf, budaya batak karo, sejarah Budaya Karo, seni Budaya Karo, budaya adat karo, budaya tanah karo, artikel Budaya Karo, budaya suku batak karo, lagu budaya batak Karo mp3 download, budaya adat batak karo, sejarah budaya batak karo, seni budaya batak karo, Perkembangan budaya batak karo, makalah budaya batak karo, unsur budaya batak karo, cerita Budaya Karo, contoh Budaya Karo, budaya daerah karo, filsafat Budaya Karo, jenis Budaya Karo, budaya kabupaten karo, budaya khas karo, budaya kalak karo, sosial budaya kabupaten karo, kesenian budaya karo, gambaran sosial budaya kabupaten karo, keragaman budaya karo, lagu budaya karo, mengenal budaya karo, makalah Budaya Karo, budaya orang karo, pengertian Budaya Karo, pantun Budaya Karo, radio Budaya Karo, pesta Budaya Karo, acara Budaya Karo, musik Budaya Karo, situs Budaya Karo, situs Budaya Karo, website Budaya Karo, tarian Budaya Karo, tenah Budaya Karo, tentang budaya karo.

mp3 lagu karo, lirik lagu karo, lagu karo mp3, lagu perjabun, lagu pengantin mp3, lagu pengantin teks, lirik lagu pengantin karo, download lagu karo, festival lagu karo, teks lagu karo, lagu pengantin karo, lagu pengantin karo mp3, gratis dowload lagu karo, 
Masyarakat karo tempo dulu, Masyarakat karo terobos mendagri,  Masyarakat karo demo bupati, himpunan Masyarakat karo indonesia, tokoh Masyarakat karo, demo Masyarakat karo, sejarah Masyarakat karo, tradisi Masyarakat karo, cerita masyarakat karo, legenda Masyarakat karo, masyarakat adat karo, agama Masyarakat karo, himpunan Masyarakat karo, karakteristik Masyarakat karo, kepercayaan Masyarakat karo, karakter Masyarakat karo, kekerabatan Masyarakat karo, asal usul Masyarakat karo, latar belakang Masyarakat karo, sistem kekerabatan Masyarakat karo, organisasi Masyarakat karo, masyarakat tanah karo.

2 komentar:

Unknown mengatakan...

Mejuah-juah mpal, janari asalta

ras i banjarmasin arah ja kam tading??

beerink mengatakan...

@Jhuster Meliala :

2009 kita enggo ku medan ka ulihi pal

2000-2009 kita i banjarmasin ,,, ( banjarbaru dan banjarmasin)

kutanta Gunung meriah nari (deli serdang )

EBOOK GRATIS

”buku ”buku ”buku ”diagnosis ”buku

Entri Populer